سلام بهونه قشنگم برای زندگی
آره بازم منم همون دیونه همیشگی
فدای مهربونیات چه می کنی با سرنوشت
دلم برات تنگ شده بود این نامه را واست نوشت
حال منو آگه بخوای رنگ گلای قالی
جای نگات یه جوری تو صحنه چشمام خالیه
ابرا همه پیش منن اینجا هوا پر ز غمه
از قصه هام هر چی بگم جون نگات بازم کمه.
تاریخ : چهارشنبه 87/7/24 | 8:32 عصر | نویسنده : فاطمه | نظرات ()
